Living in the heart met Drunvalo Melchizedek

Gezamenlijk naar het middelpunt van de aarde

Amerika, geschreven december 2010; laatste bewerking juni 2023

In dit artikel geef ik uitleg over een techniek die is onderwezen door Drunvalo Melchizedek in zijn workshop Awakening The Illuminated Heart (Living in the Heart/ EarthSky) advanced, de tweede maal dat ik naar Amerika ging voor een dergelijke training. Velen cursisten hebben daar ervaren dat kijken via het hart mogelijk is. Vervolgens geef ik belangrijke informatie door, ik heb ze ontvangen en wil jullie die niet onthouden.

De Engelen (art. 106) (daar communiceert Drunvalo mee) gaven hem nieuwe inzichten. Er zouden precies drie workshops voor de advanced groep komen. Mijn verhaal gaat over de tweede maal in augustus 2010. Als je succesvol bent, bereik je in vijf dagen het effect van dertig tot veertig jaar meditatiewerk, zei hij. Na deze workshop zouden we hem niet meer nodig hebben maar moeten zelf in meesterschap komen om anderen te kunnen helpen.

Er werden strenge toelatingseisen gesteld. Om te beginnen, het lezen van al zijn boeken. Vooral die over de heilige geometrie. Het opzetten en onderhouden van je Mer-Ka-Ba (lees lichtvoertuig). Het opzetten van de Beams of Light (lichttubes) en activeren van je derde oog (art. 37). Het moeiteloos in en uit je hart kunnen gaan en vooral in de allerkleinste (geheime Goddelijke) ruimte. Het manipuleren en nabootsen van de alfastaat via de tong. En het creëren via meditatie.

Voor deze unieke workshop had ik me ruim van te voren opgegeven. Alleen toen Nora (mijn Chihuahua) bij me kwam wonen leek het me geen goed idee om haar in de belangrijkste fase van haar leven bij een oppas te achter te laten. Ik probeerde de workshop te annuleren. No replay! Het leek wel of mijn mailtjes niet aan kwamen in Amerika. Was het toeval? Wat had het mij te zeggen? Het was niet voor niets. Uiteindelijk besloot ik dat we samen zouden gaan, de lange reis en de hitte tegemoet.

En ja hoor, het was er warm, bijna 42 graden en in plaats dat Nora lag te hijgen in de hitte, ontspande ze zich en viel meteen in slaap. Ze heeft tot ieders verbazing de hele workshop (op de pauzes na) slapend bijgewoond. Misschien heeft ze er wat van opgestoken ha.ha.

In de eerdere workshops hadden we geleerd om in het kleinste kamertje van het hart aan te landen en vandaaruit te leven (living in the heart, boek met CD). Toch was het merendeel van de cursisten er niet in geslaagd. Een vraag die Drunvalo stelde; ”Wat weerhoud je zo te leven?” (anders zou je alles al via meditatie doen) gaf een goed beeld waar wij met zijn allen voor terugschrikken:

De volgende vraag; ”wat moet er gebeuren om in je hart te gaan leven?” werd unaniem beantwoord met VERBINDEN!!! We weten het allemaal wel! Dat wel.

De dagen die in Sedona volgden werden gevuld met vele meditaties. Allemaal gericht op healing van karmische patronen, herstel van Goddelijke contacten en het herinneren van de eerder geleerde technieken. Alles met het doel weer in contact te komen met het hart en vandaar helderziende beelden te ontvangen.

Beelden vanuit je hart komen NIET via je zenuwstelsel, maar via de speciale energievelden. Ook zie je bij die beelden géén SCHADUW (zie je die wel dan komt het vanuit je brein). Bovendien zijn de beelden vanuit het hart nooit om bang van te zijn, ze zijn altijd neutraal of positief! Ook een sterrenhemel zien is een normaal verschijnsel en communicatie met hogere wezens gaat ook via het hart.

Er zijn verschillende meditatiestromingen om in het hart (bij jezelf, in je kern) te komen:

Een mannelijke manier; kenmerkend is de aktie, doelgericht er naartoe werken, een route volgen, het liefst met een duidelijk stappenplan van zo doe je het (de manier waar Drunvalo mee werkt).

Een vrouwelijk manier; kenmerkend is de intentie. Op een mysterieuze wijze kom je in het hart door het te willen, voelend en wetend dat je er bent zonder te kunnen navertellen hoe je er kwam (onnavolgbaar).

Sferisch bewegen; een derde manier die ik ter verduidelijking zo noem is nagenoeg onbekend op aarde. Een kleine groep mensen (ongeveer drie procent) past een niet aardse manier toe om tijdens een meditatie of healing bij hun hart of kern te komen. Vanuit een bolvorm zg, sfeer of bewustzijn (geen mannelijk/vrouwelijk principe) wordt waargenomen, waarbij de bol naar behoefte geconcentreerd en verplaatst kan worden om nog helderder te kijken of ergens heen te bewegen. Ik heb van deze manier (2010) nog geen omschrijving op internet gevonden.

Mijn collega Han Ko (Barry) Bicknese (✝︎ 2021) zei dat dit te maken heeft met de afkomst van deze 3% mensen. Zij komen namelijk direct van een ongedeelde, ster, planeet of universum, waar kijken vanuit een eenheid gebruikelijk is. De rest van de mensheid is vaak genoeg op aarde geïncarneerd om de mannelijke en/of vrouwelijke manier eigen te maken. Vaak zijn de mensen die alleen sferisch kunnen bewegen teleurgesteld tijdens meditatieoefeningen, want hoe ze ook hun best doen, ze zien niets en voelen niets terwijl ze wel kunnen weten en healen.

De allernieuwste techniek, ontworpen door Druvalo Melchizedek (mannelijke manier) zorgt dat de hersenen switchen van polariteit, waardoor een alfastaat wordt gecreëerd (alfa is de droomstaat, de staat van gelukzaligheid, de staat waarin creaties ontstaan en afstemmingen op het elektromagnetisch veld van de aarde). Het hart wordt mannelijk (= elektrisch en neemt de leiding) en de hersenen vrouwelijk (= magnetisch en ontvankelijk). Daardoor ontstaat er een merkbare verandering in jezelf, vaak verschijnt er een groene kleur in je innerlijke gezichtsveld, wat een biofeedback is.

In die alfastaat kun je vanuit je hart via je pijnappelklier, door de beide voorhoofdchakra’s in een ander bewustzijnsveld komen, dat ziet eruit als georganiseerde patronen (driehoekjes, vierkantjes, rondjes, tunnel-achtig). Heb je eenmaal verbinding dan kun je (met toestemming van alle hogere wezens) vanalles in dat veld creëren. Wat je daar gemaakt of gezien hebt, wordt dan waarheid. Nuttig om te helpen de aarde in balans te brengen.

Als mensheid hebben we nogal wat verprutst. We komen hier volgens Drunvalo niet weg vóór we de aarde opnieuw hebben schoongemaakt. Dat kunnen we alleen vanuit een hogere vibratie, een vorm van ZIJN, waar we allemaal naar toe zullen groeien (4e/5e dimensie). We zullen met elkaar vanuit dat andere bewustzijn dit schoonmaken realiseren. Niet iedereen hoeft dit te kunnen, er is wel een bepaalde kritische massa voor nodig.

De laatste dag van de vijfdaagse workshop was heel bijzonder.

Het begon met de verklaring van Drunvalo dat de aarde van binnen is bewoond en we gezamenlijk naar het middelpunt van de aarde zouden gaan.

Spirits leven meer dan 8.000 jaar het midden van de aarde in grote geode’s. Het zijn ver ontwikkelde wezens en laten zich sinds een paar jaar op verschillende manieren aan de mensen zien. Ze zijn gezien in Mexico en hebben een ingang in de vulkaan Popocatépetl. De Mexicanen noemen het plasmamensen. Carlos Diaz (bewijsmateriaal).

Ze zijn ongeveer anderhalve meter lang en hebben rotsachtige oranje hoofden die gloeien als lampen. Ze gebruiken ruimteschepen omdat de afstanden daar ook onmetelijk groot zijn. Drunvalo had sinds kort contact met deze wezens. We zouden die middag een ontmoeting hebben, het werd spannend. Al eerder in de week meldde enkele deelnemers rare wezens te hebben ontmoet tijdens de meditaties. Die beschrijvingen klopte precies met die van Drunvalo.

Met een groep van negentig mensen klommen we naar een plateau tussen de rode rotsen van Sedona. Daar in de volkomen stilte en harmonie van de natuur gingen we eerst naar de kleine ruimte in ons hart. Vandaaruit leidde Drunvalo ons de aarde in om de plasmawezens halverwege te ontmoeten. Whauw. Ik moet zeggen of het nu kwam door de spirits, de zon, of het gezamenlijk mediteren, ik kwam er met een grote innerlijke glimlach vandaan.

Meer dan zestig mensen beleefden ontmoetings ervaringen. Dat bleek bij de deelrondes. De meesten kregen beelden van ondergrondse steden. Er waren veel meldingen van directe contacten met deze wezens.

Geweldig! Dank je Drunvalo, dat je dit met ons wilde delen.

Overige informatie van Drunvalo:

Zwaartekracht is een bewustzijn waarmee je kunt communiceren. Toen Drunvalo dit zei, dacht ik meteen aan Emoto de Japanner die aantoonde dat water bewustzijn heeft. Dus waarom niet. Hij completeerde zijn verhaal met voorbeelden van Duitse en Russische onderzoekers (global scaling theory). Het zal ongetwijfeld een nieuwe ontwikkeling teweeg brengen. Er zijn al demonstraties geweest over transmissie via zwaartekracht. Nuttig, want ons internet heeft het omslagpunt al bereikt. Dit kan nu - zonder voorafgaande waarschuwing - in één nacht in elkaar zakken als zijnde overloaded.

Poolshift theorie pakt volgens Drunvalo minder gunstig uit voor Nederland. Aan de hand van computermodellen en berekeningen kan de aarde in 20 uur schuiven en komen wij in de Noordpool te wonen. Brrr, Het schijnt 400 biljoen jaar geleden begonnen te zijn en de verschuivingen komen in series van 6, 12 en 26.000 jaar. Volgens die modellen zitten we aan het eind van zo’n serie en kan het heel snel, en hij bedoeld vandaag al, gebeuren. Ik hoop dat het bij een theorietje blijft.

Als besef ik wel dat er rare dingen gaande zijn met het magnetisch veld rondom de aarde. De dieren raken massaal de weg kwijt en spoelen zo aan. Zouden dit voortekenen zijn?

Wat jou kan helpen is Seleniet volgens Drunvalo, een minerale steen die snelle veranderingen aan kan. Door die trilling helpt ze jou mee te gaan in die beweging. Gewoon regelmatig mee mediteren.

Ook adviseert Drunvalo om altijd voor twee weken voedselvoorraad en water in huis te hebben. Hij voorziet een plotselinge (economische) crisis die de mensen gek maakt. De winkelvoorraden zullen daardoor binnen een uur weg zijn. Heftig hoor! Ik herken dit gedrag tijdens de oliecrisis van 1973 (en tijdens Covid), toen begon men massaal te hamsteren, ook de meest onzinnige producten. Wie niet meedeed aan die gekte (ik dus) had heel lang geen boodschappen.

Wat ik nog niet met jullie had gedeeld, ging over een kristal dat leeg heen ging en gevuld terug kwam. Een tastbaar aandenken dat de reis naar het binnenste van de aarde niet alleen uit gedachten bestond.
altaar Drunvalo Melchizedek

(zie foto het kristal op de voorgrond in het altaartje dat Drunvalo had ingericht en waar alle deelnemers hun voorwerp neerlegden).

Tijdens de laatste meditatie in de zon, zat iedereen (negentig deelnemers) verspreid op de rotsen van Sedona in de buurt van Drunvalo om zijn begeleiding te kunnen horen. Met de blinddoek voor mijn ogen, voerde ik alle voorgeschreven technieken uit; Mer-Ka-Ba, verbinden met aarde en sky, in de geheime hartruimte komen, beams up, tongtechniek en dan kijken wat er te zien was vanuit je hart. En nee hoor ik zag niets. Het duurde voort, het bleef zwart totdat ik me ineens herinnerde dat ik een (synthetische) kristal bij me had. Misschien kon mijn kristal mij helpen iets te zien.

Zachtjes probeerde ik deze uit mijn tas te halen en wilde die voor me neer zetten. Nee, dat zou misschien door de felle zon een gat in mijn sjaal branden, dan maar bij mijn voeten. Hij stond er nog maar net toen ik een bol van witte energie, zo groot als een kleine skippybal vanuit de aarde ineens via de kristal naar mijn hart zag en voelde komen. Juist toen we diep de aarde in geleid werden. WHoow, dat was heftig ik voelde het zelfs in mijn longtoppen en het was goed. Eindelijk 'zag' ik wat; enorme ruimten, steden met bruggen, kortom een bewoonde (binnen)wereld. Na afloop de kristal weer netjes opgeborgen en pas thuis weer uitgepakt. Gewoon weer in de praktijk neergezet waar hij altijd stond.

Het was het eerste wat mijn collega Han Ko zag. Wat heb je nu meegebracht vroeg hij? Hoezo? Hij zag een bijzondere energie in en rond de kristal die er voor ik weg ging niet in gezeten had. Ik had niet verteld had dat deze kristal meegeweest was naar Amerika en tijdens de meditatie bij mijn voeten had gestaan. Hij zag er een tweetal bijzondere energieën in zitten, die hij constructen noemde. Hij herkende ze als niet van deze aarde.

Het moet iets buitenaards zijn wat ik meegebracht had in dat kristal. Het kon ook binnenaards zijn, dat kon hij niet uitsluiten, al had hij daar nog nooit contact mee gehad. Hij beschreef de constructen als zonder werkelijke bezieling, maar met enorm veel power. Soort robot. Waarvoor en hoe die constructen er zijn ingekomen en ook zijn ingebleven zijn werd nader onderzocht en uit veiligheid (omdat ik niet kon zien wat hij zag) heb ik dit kristal aan hem meegegeven. Voor mij toch een bewijs dat we niet helemaal van het padje af zijn en het beleefde avontuur uit pure verzinsels (art. 75) bestaat.

LEES OOK: Kan onze Aarde hol zijn? (art. 101)